Newcastle, Coffs Harbour en Byron Bay

Nou jongens, daar zijn we weer. Waar was ik gebleven? :) Nog steeds bij Sydney hoewel ik daar inmiddels natuurlijk niet meer ben. Na een avond lekker op tijd naar bed gegaan te zijn, besloten we het uitgaansleven van Sydney eens te proeven. Van onze Engelse roomies hadden we de tip gekregen naar Bar Century te gaan omdat je hier voor 3 dollar prima drankjes kon krijgen. Dat hoef je tegen een stel backpackers natuurlijk geen twee keer te zeggen dus daar gingen we. Prima tent, en prima drankjes. Tot ik bericht kreeg van het thuisfront dat ze klaar zaten om even gezellig bij te kletsen, WiFi wilde helaas niet meewerken dus even gezellig gebeld. Toen ik terug de bar in wilde lopen bleek deze ineens al gesloten te zijn. Dacht je even een goede kroeg gevonden te hebben, kan je welgeteld een half uur een drankje doen. Gelukkig wist Terry een alternatief, de Scubar, een super leuk tentje wat vrij bekend is onder de backpackers. Daar stond een hele vette digitale jukebox met bijna alle denkbare muziek waar je een dollar in kon gooien om een plaatje te draaien, 2 dollar voor twee liedjes enz. om op die manier de afspeellijst van de avond te beïnvloeden. Ik zag meteen een gat in de markt omdat al het dronken volk dat er rondloopt uiteindelijk bij die jukebox staat te hangen om eens even wat hitjes te gaan draaien. Denk alleen dat we ongetwijfeld al zoiets hebben in Nederland. Goed, de volgende dag weer het bruisende Sydney in om naar de supermarkt te gaan en te profiteren van de WiFi in de bank. 's Middags ook weer even over de foodcourt gelopen, wat een ding. Het is een hele grote ruimte in een gigantische mall waar er alle denkbare soorten eten te vinden zijn. Telkens verbaas je je er weer over, het is gewoon onmogelijk dat je daar iets niet lust. Alles hebben ze, voor elke nationaliteit en cultuur. Toch hebben we het bij kijken (en kwijlen) gehouden en voor het eerst onze eigen lunch gemaakt, mocht ook wel een keer. Nu ook even de gewoonte van zelf koken erin laten slijten, aangezien we deze eerste week nog geen een keer gekookt hebben en alleen maar van fastfood aan het genieten zijn. En toen was hoofdstuk Sydney afgesloten. Door naar de volgende locatie, voor het eerst met het in Australie welbekende vervoersmiddel de Greyhound richting first stop Newcastle. We hadden eigenlijk vooraf het idee dat hier niet zoveel te beleven zou zijn en de weersvoorspellingen vertelden ons dat het alleen maar zou gaan regenen. Echter, onderweg in ons comfortabele (dikke prima) Wifi-busje scheen de heerlijke Australische zon ons alweer tegemoet. Geen druppel regen gezien, top! Eenmaal aangekomen op onze bestemming werden we met een gratis bus (zouden ze in Nederland ook moeten hebben, zo'n "Free zone") naar ons schattige, kleine hostel gebracht. Middenin een soort woonwijk, echt heel leuk. Echt een mooi en schoon hostel met een ongelofelijke badkamer. De receptioniste, mama Shar, was echt onwijs behulpzaam en had op een kaart een heel plan uitgetekend met wat we konden gaan doen. Newcastle bleek veel beter en leuker dan verwacht, en bovendien de tweede meest dicht bevolkte stad van de staat New South Wales terwijl wij dachten dat het een heel klein dorpje zou zijn. Er werd ons wel nog even tussen neus en lippen door verteld dat we niet de zee in mochten omdat er een schattige witte haai rondhing. Maar gelukkig, echt een topuitvinding, hadden ze weer Ocean Pools. Het eerste stuk van de wandeling was langs de schoonste haven die ik ooit heb gezien. Het is mooi om te zien hoe alle Australiërs de natuur lijken te respecteren, en tegelijkertijd vrij apart dat je voor de dichtstbijzijnde prullenbak gemiddeld een halve kilometer moet lopen :P Daarna kwamen we bij het strand aan, erg mooi strand met een vuurtoren. Toen de hoek omgelopen en de eerste Ocean Pools gezien waar iedereen lekker baantjes aan het trekken en van de zon aan het genieten waren. Maar dat was nog niks vergeleken met wat we zo'n 3 kilometer verderop zagen: Bogey Hall. Mama Shar had ons dit aangeraden omdat het niet zomaar een Ocean pool is, maar een die met de hand is uitgekerfd. Al wandelend ging er een loeihard alarm af, het befaamde shark alarm. We hadden er natuurlijk al van gehoord maar het komt toch nog net even iets dichterbij als je het zelf te horen krijgt, vrij bizar. Ook ongelofelijk om te zien dat meer dan driekwart van de surfers hier zich helemaal niks van aantrekt. Goed, terug naar Bogey Hall, wat een locatie was dat! Ik denk dat dat nog steeds één van de hoogtepunten is van mijn reis tot nu toe. Met volle kracht klapten dik 3 meter hoge golven op de klif en het bad in. Het was ook heerlijk rustig omdat veel mensen de plek volgens mij niet eens kennen. De volgende dag op naar de volgende locatie: Coffs Harbour. Dit zouden we niemand aanraden omdat het erg duur is en er eigenlijk niks te beleven is. Wel hebben we een wandeling gemaakt naar Muttonbird Island wat dan weer wel echt de moeite waard was (maar daar blijft het ook bij). De rest van de tijd aan het zwembad gelegen waarna we na etenstijd een drankje aan het doen waren aan een tafel met zo'n 7 verschillende nationaliteiten (Israël, Irak, Pakistan, Finland, Duitsland, Nederland en Venezuela). Bizar hoe dat allemaal samen komt hier Down Under. Na twee nachten in dit hostel door naar een locatie waar ik echt onwiiiiiijs veel zin in had en eigenlijk alleen maar positieve berichten over had gehoord: Byron Bay! Kan niet anders dan zeggen dan dat het de verwachtingen echt meer dan waar maakt, wat een heerlijke plek. Er hangt zo'n ongedwongen, gezellig hippie/surfersfeertje. Iedereen is vrolijk en maakt een praatje met elkaar. Opzich is er in Byron als je niet surft niet eens zo heel veel te beleven, maar toch hebben we weer een aantal mooie lange wandelingen gemaakt over het strand en naar de vuurtoren. Gisteren zijn we ook wezen kajakken met dolfijnen maar helaas laten de dolfijnen zich 9 van de 10 keer zien en bleken wij bij de 10 procent die ze niet te zien krijgen te zitten. Desondanks was het erg vet om te doen (en in het begin best eng zo op de open zee waar je niet eens wilt weten wat er allemaal onder je zwemt) en mogen we nog een keer gratis mee aangezien ze je wel een dolphin guarantee geven:) Het hostel is ook erg chill (wel duur, maar vind het het zeker waard): op 1 minuut van het strand, Aldi op loopafstand (top!!), lekker zwembad, hangmatten ('s nachts naar de sterren kijken onder het genot van een drankje en een muziekje, yeeessss) en een hele leuke bar. Ook de kamer is prima: een 8 female only bunkbed. Ik lig zowaar een keer bovenin omdat er een schot aan zit, vroeger had ik namelijk nogal vaak de neiging uit stapelbedden te vallen hahaha. Gisteren hebben we ook iets leuks gedaan wat wel wat minder leuk af liep. Het hostel had een Jelly Wrestling Competition georganiseerd waar Ilse en ik ons beide voor in hadden geschreven. De naam zegt het eigenlijk al; in een klein opblaaszwembad gevuld met een soort gelei moesten we 1 tegen 1 proberen al "worstelend" elkaars sok uit te krijgen. In totaal deden er 8 meiden mee en de eerste rondes waren vrij onschuldig maar toen ik aan de beurt was merkte ik al dat mijn Amerikaanse tegenstander vrij agressief was. Verloren dus, wat eigenlijk alleen maar beter was omdat je dan je voucher twv 50 dollar tap money (om bij de bar te besteden) kreeg. Maar toen kwam de halve finale, waarin mijn Amerikaanse tegenstander het tegen een Zwitsers meisje moest opnemen. Wat een verschil met de eerdere rondes, dit ging net iets te ver. Het Amerikaanse meisje was echt agressief en gemeen en speelde een aantal keer vals omdat ze ging staan. Een ander Amerikaans meisje die al had verloren schreeuwde een paar keer "you're a cheater!" waardoor er een soort kansloos Jerry Springer tafereel ontstond. En dat vanwege een spelletje wat leuk zou moeten zijn. Vooral de volgende dag bleek het toch wel vrij serieus te zijn want het Zwitserse meisje kwam op krukken en haar been vanaf de knie compleet ingepakt met verband terug uit het ziekenhuis. Dezelfde nacht heb ik trouwens m'n eerste tropische storm met flinke onweersbuien meegemaakt, en ik kan je vertellen dat dat er toch wel net iets anders aan toe gaat dan in Nederland. Desondanks heel vet om naar te kijken. We hadden eigenlijk maar tot woensdag geboekt hier in Byron Bay maar hebben het al verlengd tot vrijdag en ik ben misschien van plan nog langer te blijven. Aangezien mijn dagen er pretty much the same uit gaan zien zoals ik net heb verteld en mijn vorige verslag nog vrij recent was denk ik dat ik het hier voorlopig maar weer even bij hou. Nu staat het boeken van m'n Straybuspas voor Nieuw-Zeeland op de planning waar ik vanaf Brisbane op 3 februari heen vlieg, dus als de WiFi het toe laat laat ik tegen die tijd wel weer wat horen!

Cheers, groetjesss! Xxx